Από τόν "Λυσία"
Η ερμηνεία των εκλογικών αποτελεσμάτων, είναι για τον κάθε ένα ξεχωριστή, όπως άλλωστε και για κάθε “έργο”, ο καθένας έχει τη δική του εκτίμηση.
Η νίκη του Δημάρχου, αναμενόμενη για μια ακόμη φορά.
Το εκλογικό πρόγραμμα υπερψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία και σχετικά μικρή αποχή, σε σχέση με τα ποσοστά συμμετοχής στο σύνολο της χώρας. Το «όραμά Του» μεταλαμπαδεύτηκε στη συλλογική φαντασία και μεταφράστηκε σε ψήφους.
Μια άλλη μέρα ξημερώνει την 1η Ιανουαρίου. Οικόπεδα παντού. Όλοι οι ντόπιοι, από «κληρούχοι» πλέον
«οικοπεδούχοι» και μάλιστα για τις ανάγκες πληθυσμού ύψους 160.000, όπως είπε ο δήμαρχος κατά την προεκλογική του εκστρατεία στα Βασιλικά την 24-9-2010 , «σφυρίζοντας» υπογείως στο θεληματικό υποσυνείδητο των οικειοθελώς δικτυωμένων οικόπεδο-ψηφοφόρων - ενκτημόνων, ότι η προίκα των παιδιών τους, θα καταστεί αντιπαραχθησόμενη. Οι ως άνω μετέτρεψαν την υποσυνείδητη πληροφορία σε συνειδητή, ότι δηλαδή, θα καταστούν εκατομμυριούχοι δι’ αντιπαροχής. Τι λέξη κι αυτή. Μεγάλωσε γενιές και γενιές. Το πιάσαμε το εκατομμύριο. Προίκα για τα κορίτσια. Τακτοποίηση για τα παιδιά. Δήμαρχος σε μεγάλη πόλη. Αστική ολοκλήρωση των Β’ Θεσσαλονίκης. Ένα πιθανό, άλλωστε δε, ήδη ψηφισμένο με όσκαρ πρώτου σεναρίου, το παραπάνω «όνειρο». Όλες δε οι υποσχέσεις και τα όνειρα, διατυπώθηκαν και διερμηνεύτηκαν με ΔΝΤ και οικονομική κρίση διαρκείας, όπου το σπίτι και το οικόπεδο, αποτελεί το μόνο αξιόπιστο αντικείμενο φορολόγησης και φόρο-είσπραξης.
Ένα δεύτερο πιθανότερο σενάριο είναι το παρακάτω «εφιάλτης».
Σε ένα εργολαβικό έτους 1960, ο οικοπεδούχος στην περιοχή Βασιλίσσης Όλγας με Μπότσαρη, απέναντι από το Γκαίτε, πήρε ως αντιπαροχή 15/100 «ολόκληρο τον τρίτο όροφο» από εξαώροφη οικοδομή με καταστήματα.
Σήμερα στη Θέρμη η αντιπαροχή είναι περίπου στο 40/100, ωστόσο, οι εργολάβοι αντιμετωπίζουν προβλήματα μεταβίβασης, οι «ημι-επεκτάσεις» (ημι-υπαίθριοι, υπόγεια), μάλλον τελείωσαν, και υπάρχουν και ακίνητα προς πώληση, για τα οποία δεν υπάρχει προοπτική προς τον σκοπό αυτό. Το κόστος των υλικών ανεβαίνει, κλπ.
Από την άλλη, οι τράπεζες σήμερα δύσκολα χορηγούν δάνεια, και όταν γίνεται αυτό, χρηματοδοτούν μέχρι το 75/100 της αγοραίας (υποτιμημένης = αντικειμενικής) αξίας του ακινήτου, ώστε , όταν π.χ. κάποιος θελήσει να αγοράσει ένα διαμέρισμα αξίας 100.000 ευρώ, θα πρέπει να μπορεί να καταβάλει εξ ιδίων περί τα 35.000,00 ευρώ (25.000,00 για το υπόλοιπο ποσό (25.000,00 + 75.000,00) συν 10.000,00 ευρώ, τα έξοδα (συμβολαιογράφου, δικηγόρου, μεσίτη, εγγραφής προσημείωσης, έξοδα υποθηκοφυλακείου). Ανάλογα αυξάνονται, με την αύξηση του ποσού του δανείου. Για αγορά πρώτης κατοικίας.
Για να καταστεί λοιπόν ελκυστικό (με βάση την τιμή) ένα διαμέρισμα σε μια τέτοια περιοχή, με την υπάρχουσα συγκοινωνία και τη βενζίνη στα ύψη, με δύο μόνο κεντρικούς δρόμους να διασχίσει κάποιος και μάλιστα εντελώς επαρχιακούς, θα πρέπει το ακίνητο - διαμέρισμα να καταστεί φθηνό. Πολύ φθηνό. Και υπάρχει λύση γι’ αυτό. Η αντιπαροχή στο ……/100.
Όποιο ποσοστό υπακούει στον κανόνα της αγοράς, «προσφορά και ζήτηση» - «ζήτηση και προσφορά» αύριο, όταν τα οικόπεδα θα είναι περισσότερα και διαθέσιμα ταυτοχρόνως. Τότε η αντιπαροχή δεν θα είναι καλή προίκα, αλλά ξεπούλημα με βάση τα σημερινά δεδομένα.
Εάν δεν έχει ξεπουληθεί ήδη κατά τη δημιουργία των οικοπέδων, αφού στα πλαίσια των διαδικασιών πολεοδόμησης των προς ένταξη σε σχέδιο πόλης περιοχών σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις (Ν. 2508/97), όλες οι ιδιοκτησίες που βρίσκονται σε περιοχές που “πολεοδομούνται” για πρώτη φορά, έχουν υποχρέωση να συμμετάσχουν με εισφορά σε γη για τη δημιουργία των απαραίτητων κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων καθώς και με εισφορά σε χρήμα για την κατασκευή των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων υποδομής.
Όσον αφορά την εισφορά σε γη, αυτό καταρχήν δεν απασχολεί όσους πιστεύουν σε αυτήν την προοπτική.
Για την εισφορά σε χρήμα όμως?? Ποιος κληρούχος με τα σημερινά δεδομένα, χωρίς επιδοτήσεις, με τις αυξήσεις των αντικειμενικών αξιών, θα μπορέσει να πληρώσει τα απαιτούμενα (υποχρεωτικά εκ του νόμου) ποσά για να δημιουργηθούν τα πεζοδρόμια κλπ, ώστε να έρθει ο «καλός» εργολάβος με την πρόταση της αντιπαροχής???. αν αναλογιστούμε ότι επιπλέον η αξία των ακινήτων θα ανέβει στην κλίμακα της εφορίας και από "οικοπεδούχος" πλέον θα είναι ο κατέχων Μεγάλη Ακίνητη Περιουσία.
Εξάλλου όποιος δεν έχει να πληρώσει τις αρκετές χιλιάδες ευρώ, το πιο πιθανό είναι, ότι θα αναγκαστεί να μεταβιβάσει κάποιο από τα οικόπεδά του στον ενδιαφερόμενο εργολάβο σε τιμή πρόσφορο-εκπτώσεων, κοινώς απαλλοτρίωσης.
Συγγνώμη το σενάριο είναι εσφαλμένο. Δεν βγαίνει. Αφού δεν υπάρχει εργολάβος στην περιοχή και που να έχει τα λεφτά να αγοράσει.
Όλο το άρθρο εδράζεται σε εσφαλμένη προϋπόθεση. Ότι υπάρχουν λεφτά και εργολάβοι πρόθυμοι να αγοράσουν οικόπεδα σε τιμή εκπτώσεων.
Εγώ δεν γνωρίζω κανένα.
Η νίκη του Δημάρχου, αναμενόμενη για μια ακόμη φορά.
Το εκλογικό πρόγραμμα υπερψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία και σχετικά μικρή αποχή, σε σχέση με τα ποσοστά συμμετοχής στο σύνολο της χώρας. Το «όραμά Του» μεταλαμπαδεύτηκε στη συλλογική φαντασία και μεταφράστηκε σε ψήφους.
Μια άλλη μέρα ξημερώνει την 1η Ιανουαρίου. Οικόπεδα παντού. Όλοι οι ντόπιοι, από «κληρούχοι» πλέον
«οικοπεδούχοι» και μάλιστα για τις ανάγκες πληθυσμού ύψους 160.000, όπως είπε ο δήμαρχος κατά την προεκλογική του εκστρατεία στα Βασιλικά την 24-9-2010 , «σφυρίζοντας» υπογείως στο θεληματικό υποσυνείδητο των οικειοθελώς δικτυωμένων οικόπεδο-ψηφοφόρων - ενκτημόνων, ότι η προίκα των παιδιών τους, θα καταστεί αντιπαραχθησόμενη. Οι ως άνω μετέτρεψαν την υποσυνείδητη πληροφορία σε συνειδητή, ότι δηλαδή, θα καταστούν εκατομμυριούχοι δι’ αντιπαροχής. Τι λέξη κι αυτή. Μεγάλωσε γενιές και γενιές. Το πιάσαμε το εκατομμύριο. Προίκα για τα κορίτσια. Τακτοποίηση για τα παιδιά. Δήμαρχος σε μεγάλη πόλη. Αστική ολοκλήρωση των Β’ Θεσσαλονίκης. Ένα πιθανό, άλλωστε δε, ήδη ψηφισμένο με όσκαρ πρώτου σεναρίου, το παραπάνω «όνειρο». Όλες δε οι υποσχέσεις και τα όνειρα, διατυπώθηκαν και διερμηνεύτηκαν με ΔΝΤ και οικονομική κρίση διαρκείας, όπου το σπίτι και το οικόπεδο, αποτελεί το μόνο αξιόπιστο αντικείμενο φορολόγησης και φόρο-είσπραξης.
Ένα δεύτερο πιθανότερο σενάριο είναι το παρακάτω «εφιάλτης».
Σε ένα εργολαβικό έτους 1960, ο οικοπεδούχος στην περιοχή Βασιλίσσης Όλγας με Μπότσαρη, απέναντι από το Γκαίτε, πήρε ως αντιπαροχή 15/100 «ολόκληρο τον τρίτο όροφο» από εξαώροφη οικοδομή με καταστήματα.
Σήμερα στη Θέρμη η αντιπαροχή είναι περίπου στο 40/100, ωστόσο, οι εργολάβοι αντιμετωπίζουν προβλήματα μεταβίβασης, οι «ημι-επεκτάσεις» (ημι-υπαίθριοι, υπόγεια), μάλλον τελείωσαν, και υπάρχουν και ακίνητα προς πώληση, για τα οποία δεν υπάρχει προοπτική προς τον σκοπό αυτό. Το κόστος των υλικών ανεβαίνει, κλπ.
Από την άλλη, οι τράπεζες σήμερα δύσκολα χορηγούν δάνεια, και όταν γίνεται αυτό, χρηματοδοτούν μέχρι το 75/100 της αγοραίας (υποτιμημένης = αντικειμενικής) αξίας του ακινήτου, ώστε , όταν π.χ. κάποιος θελήσει να αγοράσει ένα διαμέρισμα αξίας 100.000 ευρώ, θα πρέπει να μπορεί να καταβάλει εξ ιδίων περί τα 35.000,00 ευρώ (25.000,00 για το υπόλοιπο ποσό (25.000,00 + 75.000,00) συν 10.000,00 ευρώ, τα έξοδα (συμβολαιογράφου, δικηγόρου, μεσίτη, εγγραφής προσημείωσης, έξοδα υποθηκοφυλακείου). Ανάλογα αυξάνονται, με την αύξηση του ποσού του δανείου. Για αγορά πρώτης κατοικίας.
Για να καταστεί λοιπόν ελκυστικό (με βάση την τιμή) ένα διαμέρισμα σε μια τέτοια περιοχή, με την υπάρχουσα συγκοινωνία και τη βενζίνη στα ύψη, με δύο μόνο κεντρικούς δρόμους να διασχίσει κάποιος και μάλιστα εντελώς επαρχιακούς, θα πρέπει το ακίνητο - διαμέρισμα να καταστεί φθηνό. Πολύ φθηνό. Και υπάρχει λύση γι’ αυτό. Η αντιπαροχή στο ……/100.
Όποιο ποσοστό υπακούει στον κανόνα της αγοράς, «προσφορά και ζήτηση» - «ζήτηση και προσφορά» αύριο, όταν τα οικόπεδα θα είναι περισσότερα και διαθέσιμα ταυτοχρόνως. Τότε η αντιπαροχή δεν θα είναι καλή προίκα, αλλά ξεπούλημα με βάση τα σημερινά δεδομένα.
Εάν δεν έχει ξεπουληθεί ήδη κατά τη δημιουργία των οικοπέδων, αφού στα πλαίσια των διαδικασιών πολεοδόμησης των προς ένταξη σε σχέδιο πόλης περιοχών σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις (Ν. 2508/97), όλες οι ιδιοκτησίες που βρίσκονται σε περιοχές που “πολεοδομούνται” για πρώτη φορά, έχουν υποχρέωση να συμμετάσχουν με εισφορά σε γη για τη δημιουργία των απαραίτητων κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων καθώς και με εισφορά σε χρήμα για την κατασκευή των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων υποδομής.
Όσον αφορά την εισφορά σε γη, αυτό καταρχήν δεν απασχολεί όσους πιστεύουν σε αυτήν την προοπτική.
Για την εισφορά σε χρήμα όμως?? Ποιος κληρούχος με τα σημερινά δεδομένα, χωρίς επιδοτήσεις, με τις αυξήσεις των αντικειμενικών αξιών, θα μπορέσει να πληρώσει τα απαιτούμενα (υποχρεωτικά εκ του νόμου) ποσά για να δημιουργηθούν τα πεζοδρόμια κλπ, ώστε να έρθει ο «καλός» εργολάβος με την πρόταση της αντιπαροχής???. αν αναλογιστούμε ότι επιπλέον η αξία των ακινήτων θα ανέβει στην κλίμακα της εφορίας και από "οικοπεδούχος" πλέον θα είναι ο κατέχων Μεγάλη Ακίνητη Περιουσία.
Συγγνώμη το σενάριο είναι εσφαλμένο. Δεν βγαίνει. Αφού δεν υπάρχει εργολάβος στην περιοχή και που να έχει τα λεφτά να αγοράσει.
Όλο το άρθρο εδράζεται σε εσφαλμένη προϋπόθεση. Ότι υπάρχουν λεφτά και εργολάβοι πρόθυμοι να αγοράσουν οικόπεδα σε τιμή εκπτώσεων.
Εγώ δεν γνωρίζω κανένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου