Αφορμή γι’ αυτό το άρθρο στάθηκε το κίνημα των αγανακτισμένων στις πλατείες και οι πρόσφατες γελοιότητες που τις αποκαλούν πολιτικές εξελίξεις π.χ. «συναίνεση», ανασχηματισμός, μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα κτλ.
Η ανάλυση που θα διαβάσετε βασίζεται στην αρχή η αξίωμα: Ο άνθρωπος είναι πρωτεύον δίποδο θηλαστικό ζώο. Η ετοιμολογία της λέξης ζώο είναι ότι πρόκειται για σύνθετη λέξη από το ζέω + ον δηλαδή το ον που έχει θερμοκρασία, σε αντίθεση με το νεκρό που δεν έχει θερμοκρασία. Άρα η λέξη ζώο, δεν είναι υβριστική η υποτιμητική στην γλώσσα μας, σε αντίθεση με την λέξη κτήνος, από το κτάομαι (έχω στην ιδιοκτησία μου) δηλαδή δούλος. Αυτό ακριβώς το βιολογικό αξίωμα δηλαδή ότι ό άνθρωπος είναι ζώο, θέλουμε να το ξεχνάμε, με ερμηνείες του τύπου κατ’ εικόνα και ομοίωση του θεού ή η ιδιαιτερότητα του ανθρώπου.
Ο άνθρωπος από την αρχή της εξέλιξής του υπήρξε αγελαίο ζώο. Η αγελαία συμπεριφορά, αλλά και η μη αγελαία, είναι δρόμοι εξέλιξης που διέπουν όλα τα θηλαστικά και όχι μόνον. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις. Το λιοντάρι π.χ. είναι αγελαίο ενώ όλα τα άλλα αιλουροειδή δεν είναι. Η αρκούδα δεν είναι αγελαίο ενώ όλα τα άλλα κυνοειδή είναι. Το ίδιο συμβαίνει σε όλα τα θηλαστικά και φυσικά και στα πρωτεύοντα.
Εκείνη όμως ή αρχή πάνω στη οποία βασίζεται η επιβίωση και ή εξέλιξη όλων των θηλαστικών είναι η προσαρμογή τους στον συγκεκριμένο βιότοπο.
Προσαρμογή δε, είναι ή ανάπτυξη διαφόρων μεθόδων επιβίωσης που μπορούν να περιγραφούν ως ειδική συμπεριφορά του ζώου και σχετίζεται άμεσα με τον βιότοπο του. Η διαφορά που έχει ο κάτοικος της Ελλάδος από τον κάτοικο της Αλάσκας, είναι ότι ανέπτυξε εκείνη την συμπεριφορά και τα εργαλεία για την εύρεση τροφής, την προστασία του, αλλά και την επικοινωνία του (γλώσσα) για να επιβιώσει στον συγκεκριμένο βιότοπο. Ή επιβίωσή του όμως εξαρτάται και από το είδος τροφής που παρέχει ο βιότοπος. π.χ. οι κάτοικοι της Μεσογείου εξαρτώνται από την βιταμίνη C για να επιβιώσουν, σε αντίθεση με τους κατοίκους της Αλάσκας (Εσκιμώοι) που ως αποκλειστικά κρεατοφάγοι έχουν ελάχιστη εξάρτηση από αυτή .Αυτές οι πληροφορίες προσαρμογής, υπό μορφή χημικών διαδικασιών των αμινοξέων του σώματος, καταγράφονται στον σκληρό δίσκο του ζώου, το DNA.
Αυτό σημαίνει ότι ο ένας είναι ανώτερος του άλλου? ΟΧΙ.
Είναι το ίδιο γενετικά είδος που προσαρμόστηκε σε διαφορετικούς βιότοπους, δηλαδή έχουν αποκλίνουσα εξέλιξη.
Η προσαρμογή όμως και η εξέλιξη, στα χιλιάδες χρόνια, όσον αφορά τα πρωτεύοντα δίποδα θηλαστικά, είχε σαν αποτέλεσμα τη αύξηση των μελών της αγέλης και τη δημιουργία κανόνων συμπεριφοράς, που εγγυούνται τη διατήρηση της αγέλης .Δηλαδή το ίδιο είδος π.χ. άνθρωποι, στον ίδιο βιότοπο π.χ. Φιλανδία, με τους ίδιους κανόνες π.χ. κοινά ήθη και έθιμα και που είχε ως αποτέλεσμα δύο νέα δεδομένα. Από τη μία η κοινή εξέλιξη και ο κοινός βιότοπος, Έθνος, (από το έθω-ήθη και έθιμα) και από την άλλη η διαχείριση των κοινών κανόνων, Κράτος (από το κρατώ-διαχειρίζομαι). H διαφορά τής Φυλής από το Έθνος είναι ότι, στήν πρώτη υπάρχουν μόνο αποκλειστικοί τρόποι επιβίωσης, π.χ μόνο τροφοσυλλογή, μόνο κυνήγι, μόνο ψαρεμα, γιαυτό καί η θρησκευτική τους έκφραση είναι ανάλογη (μεγάλο πνεύμα, θεά γή). Στό Έθνος πού είναι νεώτερη μορφή εξέλιξης, η γεωργία πού αντικατέστησε τήν τροφοσυλλογή, τό κυνήγι, το ψάρεμα συνυπάρχουν (πολυθεϊσμός), μαζί μέ τήν ανταλλαγή γνώσης μέ γειτονικούς λαούς.Όχι όμως πολυπολιτισμός, αφού η συνδιαχείριση διαφορετικών εμπειριών επιβίωσης σε διαφορετικούς βιοτόπους είναι αφύσικη. Τό τελευταίο είναι, Αυτοκρατορία.
Ας επιχειρήσουμε τώρα να ερμηνεύσουμε, με αυτές τις απλές αρχές, την κατάσταση την οποία ζούμε σήμερα, στη χώρα μας.
Οι βασικές καταστάσεις πού διαμόρφωσαν την εξέλιξη μας τα τελευταία χρόνια, στον βιότοπο Ελλάδα είναι οι παρακάτω:
>Η εμπειρία από τις πολυπολιτισμικές αυτοκρατορίες πού προηγήθηκαν σαν κατακτητές
>Τα δάνεια
>Η μη ανάπτυξη του τι μας παρέχει ο βιότοπος
>Η οικοδομή
>Και στις ημέρες μας η μετανάστευση
Αναλύοντας θα μπορούσαμε να πούμε ότι ποτέ δεν αποβάλαμε τις ψευδαισθήσεις, πού μας επέβαλε η Ανατολική Ρωμαϊκή και η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Όταν απελευθερώθηκε το έθνος το 1821 το πρώτο πράγμα που έκανε το Κράτος πού σχηματίσθηκε, ήταν να πάρει δάνεια, πού όχι μόνο δεν βοήθησαν την σχέση μας με τον βιότοπο αλλά αντίθετα τον ξεπουλήσαμε στους δανειστές. Εδώ χρειάζεται να γίνει μία παρένθεση. Το 1821 δεν γεννήθηκε ένα νέο έθνος όπως μας είπε ο ΣΚΑΪ αλλά απελευθερώθηκε ένα έθνος πού προϋπήρχε. Τα έθνη είναι αποτέλεσμα της προσαρμογής και εξέλιξης του ανθρώπου σε συγκεκριμένο βιότοπο. Από όσο τουλάχιστον γνωρίζω κατά την Ολόκαινο Περίοδο πού ζούμε, δεν έχουν γίνει τέτοιες μεταβολές στον φλοιό του πλανήτη πού να δημιουργήσουν νέους βιότοπους, ούτε έχουν δημιουργηθεί νέα είδη.
Η εξάρτηση λοιπόν από τον δανεισμό συνεχίστηκε μέχρι τις ημέρες μας με προγράμματα πού έχουν εύηχες ονομασίες π.χ. Σχέδιο Μάρσαλ, Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, Επιδοτήσεις, Καταναλωτικά, Δανειακή Σύμβαση κλπ. Αντί αυτά τα χρήματα να επενδυθούν σε προγράμματα όπως η Παιδεία, ώστε να κατασκευάζουμε π.χ. αλουμινένια παράθυρα από τον Ελληνικό Βωξίτη σε σχέδια Ελλήνων Επιστημόνων, το Κράτος δημιούργησε ένα σύστημα κοινωνικής πιστοποίησης πτυχιούχων και όχι μορφωμένων που έχουν σχέση με τον βιότοπο (κάντε κλικ εδώ). Κατάληξη? Αυτός είναι γιατρός άρα πρέπει να αμείβεται καλλίτερα και όχι είναι καλός γιατρός.
Μετά το τέλος του αδελφοκτόνου εμφυλίου πού έγινε με δίλλημα, αν θα ανήκουμε στη Δύση η στην Βαλκανική Ομοσπονδία Σοσιαλιστικών Χωρών, η Ελλάδα έπρεπε λύσει το πρόβλημα της κατοικίας. Αντί όμως να το λύσουμε μέσω της γνώσης των χρήσεων γης, χρησιμοποιήθηκε το Οθωμανικό κατάλοιπο της ιδιοκτησίας της γης. Έτσι οδηγηθήκαμε στην κατακόρυφη δόμηση ιδιαίτερα επιβαρυντική για το περιβάλλον, στην αντιπαροχή ιδιαίτερα προσοδοφόρα για τους κληρούχους πού έγιναν οικοπεδούχοι και στην νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, ιδιαίτερα χρήσιμη για το Τ.Ε.Ε. Κανένας δεν αντιλήφθηκε ότι η νομιμοποίηση της αυθαιρεσίας οδηγεί στην νομιμοποίηση των Σκοπίων και των γκρίζων ζωνών. Όπως επίσης κανένας δεν κατανόησε ότι η πρώτη κατοικία είναι, ότι είναι για όλα τα ζώα, η φωλιά μας και όχι κοινωνική καταξίωση πού έχει υπεραξία (κάντε κλικ εδώ).
Τώρα όσο αφορά την μετανάστευση, το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό για να λυθεί από ανθρώπους πού λένε ανοησίες του τύπου, η γήρανση του πληθυσμού, είστε ρατσιστές η δεν είμαστε ρατσιστές. Για την Βιολογία, έννοια καθαροαιμία όπως την εννοούν κάποιοι τηλεπλασιέ βιβλίων, για την διατήρηση των ειδών, δεν υπάρχει. Επίσης ενδυνάμωση της γονιδιακής δεξαμενής επιβάλλεται να γίνεται, όταν αυτή αδυνατίζει. Είναι όμως άλλο πράγμα η ενδυνάμωση (πχ παλιννόστηση) και άλλο η μαζική εισροή (πχ λαθρομετανάστευση), πού οδηγεί σε καταστροφή. Ακόμη και σε συγγενικές φυλές του ιδίου έθνους όταν έχουμε μαζική εισροή (κάθοδος των Δωριέων), τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά (σκοτεινοί χρόνοι). Οι κύριοι πού παρουσιάζονται σήμερα ως αντί-ρατσιστές είναι οι ίδιοι, που αφού κατέστρεψαν τις χώρες (βιοτόπους) αυτών των ανθρώπων, τους μετακινούν για να αυξήσουν το καταναλωτικό κοινό, πράγμα που θα ήταν αδύνατον, εάν έμεναν στον τόπο τους.
Αποτέλεσμα όλων των αφύσικων καταστάσεων που περιγράφηκαν παραπάνω δεν μπορούσε να ήταν άλλο, από την σημερινή κατάληξη. ΑΔΙΕΞΟΔΟ, πού για να λυθεί υπάρχει μόνο μία λύση. ΠΛΑΤΕΙΑ.
Είναι η πρώτη φορά που στα τελευταία 50 χρόνια ένα κίνημα αμφισβήτησης, ζητά όχι μόνο την ανατροπή μίας από τις πέντε αιρέσεις του πολιτικού συστήματος, που είναι στην βουλή και άλλες τόσες εκτός βουλής, αλλά την ολοκληρωτική αλλαγή του (όλοι ίδιοι είναι). Θα πετύχει το κίνημα της πλατείας? Το θέμα δεν είναι αυτό, ποτέ δεν ήταν. Η πλατεία έσπειρε και συζητά λύσεις (Άμεση Δημοκρατία). Οι εξελίξεις πού φέρνουν αλλαγές πάντοτε διαρκούν πολύ. Το πρωτεύον δίποδο θηλαστικό από τότε που πρωτοεμφανίσθηκε την Πλειστόκαινο Περίοδο πέρασε από πολλά στάδια προσαρμογής - εξέλιξης, την τροφοσυλλογή, το κυνήγι, το γένος, την φυλή κλπ.
Όλες αυτές οι προσαρμογές διαρκούσαν εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια η κάθε μία, για να καταλήξουν τελικά στο Έθνος στα τελευταία 4000 χρόνια καί πού απέκτησε κρατική υπόσταση πρίν από 250 χρόνια. Χρόνος πολύ μικρός και με ένα σχετικά σταθερό οικοσύστημα, τα πράγματα δεν πρόκειται να αλλάξουν. Αντιλήψεις για οικονομική η άλλου τύπου αυτοκρατορία, πού θα ελέγχει διαφορετικούς βιότοπους με διαφορετική προσαρμογή ανθρώπους, το μόνο που φέρνουν είναι καταστροφή.
Μα οι αυτοκρατορίες δημιουργούν πολιτισμό θα μπορούσε να ισχυρισθεί κάποιος. Η απάντηση σε αυτό τον ισχυρισμό είναι ότι οι αυτοκρατορίες ποτέ δεν ανάπτυξαν πολιτισμό, απλώς διαχειρίστηκαν, με μεγαλύτερη κλίμακα εφαρμογών, ανακαλύψεις και τεχνολογία πού είχαν κάνει μικρότερα μεγέθη κοινωνικής οργάνωσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την Ευρώπη τουλάχιστον, είναι ότι ο πολιτισμός της βασίστηκε σε τρείς περιόδους όπου η κοινωνική οργάνωση από πλευράς μεγέθους ήταν μικρότερη. Αυτές είναι: αρχαιοελληνική περίοδος (πόλεις της Ιωνίας, Αθήνα), η Αραβική αναγέννηση (ανεξάρτητα βασίλεια στην Ισπανία) και Ευρωπαϊκή αναγέννηση (ανεξάρτητες πόλεις της Ιταλίας).
Για να μπορέσει λοιπόν μία αυτοκρατορία να διατηρηθεί ακολουθεί τις εξής μεθόδους: καταργεί την διαφορετικότητα των βιοτόπων και την αντικαθιστά με μία διοικητική αντίληψη περί χώρου, τους δε διαφορετικής προσαρμογής - εξέλιξης ανθρώπους τους διαμορφώνει με μόνο κριτήριο την διοικητική αντίληψη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το σημερινό Μακεδονικό πρόβλημα. Ο προσδιορισμός της γεωγραφικής περιοχής (βιότοπος) ως Μακεδονία προήλθε από τους προσαρμοσμένους σε αυτήν κατοίκους της, τους Μακεδνούς.Τα γεωγραφικά δε όρια αυτού του βιοτόπου, σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς, ιστορικούς και γεωγράφους, συμπίπτουν με τα σημερινά όρια της Μακεδονίας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων πχ Μοναστήρι. Μετά το τέλος των Βαλκανικών πολέμων και την συνθήκη του Βουκουρεστίου, αυτό που χωρίστηκε στα τρία ήταν η διοικητική αντίληψη του χώρου Μακεδονία (Θέμα Μακεδονία) της Ανατολικής Ρωμαϊκής και Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που ήταν πολύ ευρύτερη περιοχή. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς ότι η λύση που θέλουν να δώσουν με τον λεγόμενο γεωγραφικό προσδιορισμό δεν είναι απλώς ανοησία αλλά η συνέχιση της ίδιας διοικητικής και όχι γεωγραφικής αντίληψης. Σήμερα ζούμε ακριβώς αυτό το φαινόμενο. Η αυτοκρατορία της εποχής μας λέγεται Παγκοσμιοποίηση, πού μέσω της διοικητικής αντίληψης διαμορφώνει τον σημερινό άνθρωπο με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, που κυρίως αφορούν την υπακοή. Δηλαδή ο γεννημένος δούλος που περιγράφει ο Αριστοτέλης . Υπάρχουν σήμερα τέτοιοι άνθρωποι στην χώρα μας? Κοιτάξτε στα έδρανα της Βουλής και θα δείτε πολλούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου